Jeżyna bezkolcowa (Rubus fruticosus) to krzew owocowy z rodziny różowatych (Rosaceae). Gatunek powstał przez krzyżowanie różnych gatunków jeżyn występujących naturalnie w Europie, Azji i Ameryce Północnej.
To silnie i szybko rosnący krzew, który może osiągać 2,5 m wysokości, choć częściej uprawia się jego mniejsze odmiany. Pędy są łukowato wygięte, często płożące po ziemi (mogą mieć 2-5 m długości!). Jak wskazuje nazwa, cechą odróżniającą ten gatunek od innych jeżyn to brak kolców na pędach i ogonkach liściowych roślin. Liście krzewu są złożone, zbudowane z 3-5 listków, które są eliptyczne, mają zaostrzony czubek i ząbkowany brzeg.
Jeżyna bezkolcowa kwitnie od maja do sierpnia (zależnie od odmiany). Białe lub różowe, niepozorne kwiaty zebrane są w wiechy lub grona. Owocami są jednonasienne pestkowce (owoc złożony), które dojrzewają zwykle od połowy lipca aż do października zmieniając barwę z czerwonej na czarną.
Jeżyna bezkolcowa jest łatwa w uprawie i przyjęło się, że jej wymagania są takie same jak maliny właściwej. Aby krzew obficie owocował należy zapewnić mu słoneczne stanowisko i najlepiej osłonione przed wiatrami oraz żyzną, próchniczą i przepuszczalną glebę o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie pH. Bardzo dobrze znosi mniej korzystne warunki.
Niektóre odmiany jeżyn bezkolcowych mogą przemarzać w trakcie ostrych zim, dlatego sadząc należy unikać miejsc gdzie tworzą się na przykład zastoiny mrozowe. Rośliny młode, świeżo posadzone warto też osłaniać stroiszami lub specjalnymi agrowłókninami.
Jeżyny zaliczamy do krzewów wieloletnich, które owocują na pędach dwuletnich. Ma to ogromne znaczenie, zwłaszcza przy wykonywaniu zabiegu cięcia.
Pierwsze cięcie jeżyn plonujących na dwuletnich pędach przeprowadzamy latem. Po osiągnięciu przez pędy długości ok. 2,5 m przeprowadzamy cięcie wierzchołkowe, które pobudza jeżyny do wytworzenia pędów bocznych, z których w następnym roku będziemy zbierać owoce.
Na początku następnego sezonu wegetacyjnego (wiosną) przeprowadzamy cięcie pędu głównego do wysokości ok. 1,5 m, a pędy boczne skracamy do 40 cm nad ziemią. Przycięcie pędów wegetatywnych spowoduje, że cały wzrost naszej jeżyny zostanie skierowany na wytworzenie pędów owoconośnych oraz pąków. Zabieg pozwoli cieszyć się obfitymi plonami.
Kolejne cięcia jeżyn wykonujemy późnym latem po zbiorach i polegają one na usunięciu wszystkich pędów dwuletnich oraz jednorocznych - jeżeli są w nadmiarze. W tym przypadku zabieg cięcia ma na celu zapobieganie zbyt dużemu zagęszczeniu roślin, i tym samym zmniejsza ryzyko porażenia jeżyn przez choroby grzybowe jeżyn, takie jak szara pleśń, i jest czynnością profilaktyczną chroniącą przed szkodnikami jeżyny, tj. przędziorkami, szpecielami i kwieciakiem. Wpływa również na wielkość plonów. Wycinamy również odrosty wyrastające z korzeni jeżyn.
Najlepszym terminem do przeprowadzenia cięcia jeżyn po posadzeniu jest wiosna (marzec). Wówczas przycinamy rośliny na wysokość 30 cm nad ziemią. Wzmocni to ich system korzeniowy, który silniej i szybciej się rozrośnie (roślina nie będzie odżywiała wówczas pędów).
Na początku następnego sezonu wegetacyjnego (wiosną) przeprowadzamy cięcie pędu głównego do wysokości ok. 1,5 m, a pędy boczne skracamy do 40 cm nad ziemią. Przycięcie pędów wegetatywnych spowoduje, że cały wzrost naszej jeżyny zostanie skierowany na wytworzenie pędów owoconośnych oraz pąków. Zabieg pozwoli cieszyć się obfitymi plonami.
Pierwsze cięcie jeżyn plonujących na dwuletnich pędach przeprowadzamy latem. Po osiągnięciu przez pędy długości ok. 2,5 m przeprowadzamy cięcie wierzchołkowe, które pobudza jeżyny do wytworzenia pędów bocznych, z których w następnym roku będziemy zbierać owoce.